نوید محمدزاده شوهر فرشته حسینی (زادهٔ ۱۷ فروردین ۱۳۶۵) بازیگر ایرانی است. نقش آفرینی همسر فرشته حسینی در فیلم عصبانی نیستم (۱۳۹۲) موجب تحسین بسیاری از منتقدین گردید، تا جایی که بسیاری محمدزاده را شایستهٔ دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در سی ودومین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر می دانستند.
همچنین همسر فرشته حسینی ۲ بار پیاپی موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنوارهٔ فیلم فجر و همچنین تندیس بهترین بازیگر مرد جشن حافظ گردیده است. نوید محمدزاده همسر فرشته حسینی اولین تجربه حضور در نمایش خانگی را با سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی آغاز کرد. نوید محمدزاده همسر فرشته حسینی تصویر زیر را در اینستاگرام خود منتشر کرده است
استایل مسخره فرشته حسینی
فرشته حسینی بازیگر تئاتر
فرشته حسینی، بیشتر از اینکه بازیگر سینما باشد، بازیگر تیاتر است. او از سن ده سالهگی رو به تیاتر آورد. فرشته در بارهی اینکه چگونه به تیاتر و سینما علاقهمند شده است، گفت: «وقتیکه در مکتب درس میخواندم، تیاتر را زیاد دوست داشتم. کارهای فرهنگی را دوست داشتم انجام بدهم، سرپرست گروه سرود مکتب و گروه تیاتر بودم. در مسابقات فرهنگی و هنری در همان منطقه، کار ما همیشه اول میشد. از همان چیزهای خیلی کوچک کوچک علاقهام به تیاتر شروع شد و دیدم که نمیتوانم به کار دیگر مشغول شوم. از ده سالهگی نزد استادان ایرانی، تیاتر را فرا گرفتم.»
او نخست در تیاتر در بخش «فورم» (کار با بدن و موسیقی) کار میکرده است و در این زمینه اجراهای متفاوت داشته است. فاطمه در اجراهای «خیبرشکن»، «بلبلها»، «گلهای خندان»، «سینمای من»، «خشونت علیه زنان»، «ماهی سیاهی کوچولو» و «شازده کوچولو» نقش ایفا کرده است. بانو حسینی اکنون نیز دو تیاتر در حال تمرین دارد که در یکی از آنها نقش اصلی را دارد که به صورت مونولوگ است. او بهطور آزاد سه سال رشته تیاتر را آموزش دیده است
ماشین شاسی بلند شوهر فرشته
فرشته حسینی بازیگر افغان
این بازیگر افغان در ایران، ۵ سال پیش، صاحب گوشی مبایل میشود، تصمیم میگیرد سیمکارتی بهنام خودش بخرد، وقتی به فروشنده مراجعه میکند، فروشندههای سیمکارت میگویند که نمیتوانند به افغانها سیمکارت بفروشند و این اجازه را ندارند. خانم حسینی در باره این ماجرا گفت: «وقتی میخواستم سیمکارت بخرم، رفتم و گفتند که شما افغان هستید، ما به افغانها نمیتوانیم سیمکارت بفروشیم. من مجبور شدم به یکی از دوستان ایرانیام به نام مریم، این موضوع را بگویم و از او خواستم تا بهنام خودش یک سیمکارت برایم بخرد و او این کار را کرد.»
هنگامی که بانو حسینی در جشنواره مراکش دعوت میشود، مجبور میشود که کارت اقامت موقتیاش را (کارت آمایش) تحویل بدهد و پاسپورت افغانستانی بگیرد. بهتازهگی فرشته حسینی با پاسپورت، یک سیمکارت دیگر بهنام خودش خریده است.
بانو حسینی از سختیهای مکتب در ایران در صحبتهایش گفت: «وقتیکه در دوران ابتدایی بودم، میخواستیم برای ثبت نام برویم. بسیار با ما با لحن بدی گپ میزدند. به مادرم میگفت که برای افغانها مجوز نیامده است و بروید فلان روز بیایید. باز همان روز میرفتیم میگفتند که جا نداریم.» امسال وزارت آموزش و پرورش ایران، اکثر کودکان افغان، چه آنهایی که مدرک دارند و چه آنهایی که ندارند، در مکتب نامنویسی کردهاند.
فرشته حسینی شش خواهر و یک برادر دارد. پدر و مادرش سی سال پیش، به دلیل جنگ، کشور را ترک میکنند. آنها اول به پاکستان مهاجر میشوند و مدتی آنجا زندهگی میکنند، سپس به ایران میروند. اوایل بهخصوص در زمان کودکی فرشته، این خانواده در ایران زندهگی سختی را تجربه کردهاند.
فرشته حسینی زمانیکه کودک و دانشآموز بوده است، بهخاطر هزینهی مکتب مجبور میشود که بعد از چاشتها تا دیر وقت شب، در یک گارگاه خیاطی کار کند. او میگوید، آن روزها را هیچوقت فراموش نمیکند، روزهایی که از خستهگی زیاد، روی چرخ خیاطی خواب میرفته است. فرشته این تجربههای زندهگیاش را توأم با خنده و افسوس تکرار میکند: «فکر میکنم انسان قویای هستم. چون در خانوادهای که من بزرگ شدم، ما شش خواهر و یک برادر بودیم، زندهگی ما بسیار سخت بود. ما در مدرسه باید پول زیاد پرداخت میکردیم. من از کودکی و در یک کارگاه خیاطی کار میکردم، پولی که به دست میآوردم را به مکتب میدادم. وقتی که دلم میخواست تیاتر بروم، باز بیشتر کار میکردم تا پول تیاتر را هم جمع کنم. میفهمید من آنقدر مانده میشدم، سرکار روی چرخ خواب میرفتم. دوران سختی داشتیم. من دوست ندارم خانوادهام در ایران در سطح پایین زندهگی کنند. من تحقیرها و گریههای خواهرانم را نمیتوانم فراموش کنم.»
فعالیت فرشته حسینی
فرشته حسینی امسال مشغول ساخت دو تیاتر و یک فلم سینمایی به نام «شکستن همزمان بیست استخوان- کارگردان جمشید محمودی» بوده است. این فلم امسال در جشنواره «فجر» در ایران به نمایش در میآید. او همچنان قرار است که در فلمی بهنام «کوچ» با کارگردانی مرتضی فرشباف همکاری کند
فیلم رفتن با کارگردانی برادران محمودی یک بار دیگر وضعیت مهاجرین را به تصویر کشیده است. بر اساس گزارشهای وزارت امور مهاجرین و عودتکنندهگان افغانستان ۸۳۹ هزار و ۹۱۲ نفر دارای کارت آمایش، ۳۰ هزار نفر دارای سند طویلالمدت، ۴۵۰ هزار دارای پاسپورت کوتاهمدت و ۷۴۴ هزار و ۲۷۲ نفر فاقد مدرک در ایران ساکن هستند. مهاجرین افغان در ایران در وضعیت بدی قرار دارند و اکثر آنها به شغلهای شاق مصروف اند و هر از گاهی در خیابان و کوچهها مورد تحقیر و حرفهای نیشدار قرار میگیرند.
خانم حسینی نیز شاهد این تحقیرها بر افغانهای مهاجر بوده است. او میگوید: «مهاجرین افغان بهخصوص طبقه فقیر شان، وضعیت خوب ندارند در کوچهوپس کوچه از سوی برخیها مورد تحقیر قرار میگیرند. اما جامعهی فرهنگی و سینمایی ایران این دغدغهها را ندارند و من به راحتی همراه آنها کار میکنم.»
فرشته حسینی قصد دارد وقتیکه فلمبرداری فلم «کوچ» تمام شود، دوباره به افغانستان برگردد و این بار با دل سیر از دیدن کابل لذت ببرد و با سینماگران افغان بیشتر آشنا شود
منبع : ساعد نیوز
دیدگاه شما