ذهن

افکار در ذهن ما ممکن است آشفته و مشوش باشد. بارها شده است که در فکر فرو رویم و با تلنگری به خودمان بیاییم. چرا این میزان از ناراحتی را تحمل می‌کنیم؟

تصور کنید با مردی ازدواج کنید و بعد بفهمید او عادت‌های بدی دارد که اصلاح پذیر نیستند. اولین چیزی که آروز می‌کنید چیست؟ احتمالا می‌گویید‌ای کاش قبلا می‌دانستم مردی که چنین ویژگی‌هایی دارد برای ازدواج مناسب نیست.

​زمانی که کودک به یک اسباب بازی شخصیت می دهد یا دوستی نامرئی را به عنوان دوستی ویژه اختراع می کند، درگیر نیازهای پایه ای انسانی شده است. این شخصیت های ساختگی را “دوست خیالی کودک” می نامیم.

آیا فیلم‌های سینمایی می‌توانند الهام‌بخش واقعیت‌هایی باشند که در آینده‌ای دور یا نزدیک اتفاق خواهند افتاد؟ آیا محصولات صنعت سینما می‌توانند پیش‌بینی رخداد‌های آینده را بکنند و خبر از چیز‌هایی بدهند که مدتی بعد اتفاق می‌افتند؟ در نگاه اول بسیاری به این پرسش پاسخ منفی می‌دهند. اما زمانی می‌رسد که وقوع یک اتفاق خاص یا تلخ، ذهن مردم را به این سمت و سو می‌برد که نسبت به این واقعه دانایی و شناخت قبلی داشته‌اند.

اگر اطرافیان از شما شاکی‌اند که بداخلاق هستید، ناراحت نشوید، چون دانشمندان اخیرا دریافته‌اند زنانی که معمولا بداخلاق‌اند باهوش‌تر از بقیه‌اند. پس از این به بعد به خودتان سخت نگیرید و فشار نیاورید که همیشه آدم خوش اخلاقی باشید. در عوض، ویژگی غیرقابل تحمل‌تان را با آغوش باز بپذیرید و آن را یک نعمت تلقی کنید، حتی می‌توانید به خودتان ببالید که بداخلاقید!