به گزارش پایگاه خبری نشان :

اگرچه ما هنوز درگیر شیوع COVID-19 هستیم، اما باید در مورد عوارض جانبی بعد از آن نیز فکر کنیم. این موارد از نظر جسمی و روانی در بین بیماران آلوده و افراد نزدیک به آن ها بیشتر دیده می شود. شیوع COVID-19 همچنان ادامه دارد با این حال، خوشبختانه برخی کشور ها محدودیت ها را برطرف کرده اند، زیرا عفونت شروع به کاهش کرده است. با این حال، متخصصان در حال حاضر منتظرند تا اثرات جانبی این ویروس کم کم ظاهر شود.

 

هنگامی که تعداد کشته ها و تعداد بیماران را در نظر می گیریم، منطقی است که عواقب کوتاه مدت و طولانی مدت را پیش بینی کنیم. کارشناسان هنوز در حال ارزیابی عوارض احتمالی در آینده هستند. با این حال، برخی از تحقیقات در حال حاضر به ما نشان می دهد که چه انتظاری باید داشته باشیم.

توجه به عواقب آینده شیوع ویروس کرونا برای سلامت عمومی بسیار مهم است. این عوارض که در بخش سلامت نمناک به آن پرداخته ایم می تواند شامل اشباع سیستم های بهداشت و درمان به عنوان یک نتیجه از اثرات جانبی باشد که ممکن است به تدریج در جمعیت ظاهر شود.

عوارض دستگاه تنفسی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است زیرا اثرات تنفسی COVID-19 بیماری شایع است. با این حال، اختلالات عصبی و عضلانی و اختلالات روانشناختی هم کم اهمیت نیستند.

در مورد موج های مختلف این بیماری همه گیر صحبت های مختلفی شده است:

موج اول :مسائلی که تجربه کرده ایم و می کنیم که همان حبس و قرنطینه می باشد.

موج دوم :عواقب فوری COVID-19 بر روی اعضای باقیمانده از افراد مبتلا به کرونا است.

موج سه :سایر بیماری ها و بیماری هایی که در مواقع اضطراری بدون مراقبت باقی مانده اند.

موج چهارم :امری است که ممکن است به عنوان اختلالات رفتاری در جمعیت ظاهر شود.

فیبروز ریوی :یک نتیجه از کورونا ویروس

با توجه به این وضعیت، استفاده قابل توجهی از دستگاه تنفس مصنوعی در بیماران مبتلا به COVID-19 وجود دارد. در نتیجه در این نوع درمان، عوارض جانبی شدیدتری وجود دارد.

این عارضه اصلا ساده نیست، به خصوص بیمارانی که تحت تأثیر فیبروز ریوی قرار داشتند. در نتیجه، ظرفیت تنفسی آن ها می تواند برای سال ها کاهش یابد. فیبروز ریوی، زخمی از بافت ریه است که الوئول را با الیاف غیر تنفسی جایگزین می کند. ریه ها در این شرایط ناکارآمد می شوند. در نتیجه این حمله به سیستم ایمنی بدن، جای زخم روی اعضای بدن باقی می ماند.

به همین دلیل پزشکان در مورد بیمارانی که قبلاً بیماری های خود ایمنی داشتند، هشدار می دهند. افراد مبتلا به آرتروز که از COVID-19 رنج می برند، ممکن است وارد یک روند التهاب مزمن و مکرر شوند. بیمارانی که مبتلا به COVID-19 در بیمارستان بستری شده اند، احتمالاً عوارض جانبی بیشتری دارند.

ضعف عضلانی بعد از بستری طولانی در بیمارستان

بعد از بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه، سندرم پس از حضور در ICU در بسیاری از بیماران رخ می دهد. این ها عواقبی است که بیماران بعد از مدت زمان طولانی در این واحدها از آن رنج می برند.

بنابراین اکنون می دانیم که سندرم پس از ICU به عنوان بخشی از عواقب پس از کرونا ویروس وجود خواهد داشت. این سندروم شامل از دست دادن توده عضلانی در اندام و خستگی هنگام انجام فعالیت های روزانه، مانند پیاده روی یا غذا خوردن است. عضلات با قرار گرفتن مدت زمان طولانی در بستر و بی حرکت بودن، تمایل به آتروفی دارند. وقتی بیمار به خانه برگردد، بدن او نیز فعالیت زیادی ندارد. احتمالاً بیمار وزن کمتری دارد و صدای عضلات نیز حداقل است.

وقتی صحبت از COVID-19 می شود، باید تأثیر آن را در اتصال عصبی عضلانی هم بررسی کنیم. بنابراین علاوه بر سندرم پس از ICU، می تواند اختلالات عصبی عضلانی ناشی از SARS-CoV هم ایجاد شود.

عوارض گوارشی در بیماران کرونایی

در افرادی که بیماری کرونای آنان شدت یافته و بیمار جز گروه های با ریسک بالا محسوب می شود گاهی اوقات نارسایی در کبد و پانکراس نیز رخ می دهد. در تعدادی از مبتلایان تظاهرات گوارشی نیز مشاهده شده است. استفراغ واسهال از متداول ترین علائم گوارشی کووید 19 است. اسهال و استفراغ سبب کم آبی بدن می شوند و کم آبی ناشی از عوارض کرونا به کلیه های افراد بیمار آسیب وارد می کند. طول مدت بیماری کرونای در افرادی که دچار اسهال هستند، نسبت به سایر مبتلایان طولانی تر است و توجیه علمی آن حجم ویروسی این افراد است که به روده انتقال داده می شود.

عوارض جدید کرونا:

  • التهاب و کبودی انگشتان
  • اختلال بویایی و چشایی
  • سردردهای خیلی شدید
  • درد شکم
  • گرفتگی عضله قلب
  • قرمزی چشم

عواقب روانشناختی coronavirus

کارمندان بهداشت و درمان که در تماس مستقیم با بیماری همه گیر بودند، در آینده دچار اضطراب خواهند شد. عوارض جانبی روانی کرونا ویروس متنوع است و از زوایای مختلفی قابل بررسی است. کسانی که به دلیل COVID-19 به شدت بیمار بودند و کسانی که تجربه های استرس زا در خانه و همچنین پرسنل بهداشتی را تجربه کرده اند، نیز از این مشکلات رنج خواهند برد.

بیماران مبتلا به COVID-19 نسبت به بیماران با سایر بیماری ها در معرض ترس شدیدتری قرار دارند. اشباع اطلاعات در رسانه ها و تعداد روزانه مرگ و میر باعث ایجاد استرس و فشار شدید شده است.

این روزها، در مورد احتمال افزایش استرس پس از آسیب، در کسانی که از این بیماری جان سالم به در می برند، صحبت می شود. آن ها ممکن است از رفتن به خیابان ورود به اماکن شلوغ و مسافرت به دور از خانه های خود ترس داشته باشند.

ما همچنین باید در بخش سلامت نمناک تأکید کنیم که بسیاری از این افراد ممکن است قبلاً از اختلالات اضطرابی، از پریشانی یا افسردگی رنج برده باشند در نتیجه احتمالا کارکنان بهداشت و درمان با افسردگی روبرو هستند که ممکن است به راحتی به سندرم افسردگی تبدیل شود. پزشکان و پرستارهایی خواهیم داشت که از نظر جسمی و روحی خسته هستند. آن ها از استرس شدید رنج می برند و برخی ممکن است حتی در آینده از کار خود استعفا بدهند و از ترس موقعیت های مشابه می ترسند.

عوارض جانبی در جامعه نیز خودش را نشان خواهد داد

شیوع این ویروس، همواره تأثیر گسترده ای بر جامعه خواهد گذاشت. همه جامعه از اثرات بعد از بیماری کرونا ویروس رنج خواهند برد، حتی آن هایی که آلوده نبودند. این اثرات ممکن است برای مدتی ادامه یابد. با این حال، ما انسان ها بسیار مقاوم هستیم. این وظیفه ماست که یاد بگیریم با پیامدهای بعد از بیماری زندگی کنیم و سعی کنیم در اسرع وقت به حالت عادی و سالم تری برگردیم.

علت شدیدتر بودن عوارض ابتلا به ویروس کرونا در برخی افراد

سه عامل تعیین کننده در روند بیماری کووید 19 وجود دارد.

نوع و مقدار ویروس

مقدار ویروس و میزان نفوذ آن به عمق دستگاه تنفسی نقش مهمی در روند بیماری دارد. نوع ویروس نیز در شدت بیماری اثرگذار است. ویروس ها جهش ژنتیکی پیدا می کنند و خود را تغییر می دهند. ویروس انواع مختلفی دارد. برخی از آنها سریع تر و مؤثرتر به بدن حمله می کنند.

ژن های موجود در بدن فرد

کرونا ویروس روی پروتئینی به نام ACE 2 که برسطح سلول های ریه وجود دارد، می چسبد و با چسبیدن به این پروتئین وارد سلول می شود اما کووید 19 تنها یک بیماری ریوی نیست و ویروس عامل آن باعث ایجاد مشکلاتی در رگ ها هم می شود. بیماران جوانتر مبتلا به کووید 19 دچار ترومبوز (تشکیل لخته در عروق خونی) و حتی سکته مغزی می شوند.

میزان پروتئین ACE 2 در بدن در ابتلا به بیماری نقش دارد مثلا به دلیل تولید کمتر ACE 2 در بدن افراد مسن ، تعداد کمتری ویروس به سلول های ریه آنها وارد می شود و عفونت کمتری ایجاد می کنند.

اما ACE 2 پاسخ ایمنی بدن را کنترل می کند و افرادی میزان اندکی ACE 2 در بدنشان وجود دارد ، سلول ها در صورت حضور ویروس به جای دفاع از خود، به خود حمله می کنند. دلیل مرگ بسیاری از افراد مبتلا به ویروس کرونا، پاسخ دفاعی کنترل نشده سلول ها و از بین بردن بافت های بدن به ویژه ریه ها بوده است بنابراین ویروس ممکن است راحت وارد ریه افراد مسن نشود اما اگر آنها را آلوده کند، پیامدهای بسیار بدتری خواهد داشت به همین علت خطر مرگ در پی ابتلا به ویروس در افراد مسن زیاد است.

عملکرد سیستم ایمنی بدن درافراد مختلف متفاوت است. در ژنوم انسان ها ژن های بسیار متنوعی وجود دارند که می توانند عوامل مختلف بیماری زا شناسایی کنند.

همچنین تحقیقات نشان می دهد که مردان بیشتر از زنان به ویروس کرونا مبتلا و بیمار می شوند زیرا هورمون استروژن در زنان، تأثیر مثبتی بر پاسخ ایمنی بدن دارد و یک عامل محافظت کننده است.

شرایط زندگی فرد و سابقه بیماری های او 

همانگونه که گفتیم ویروس کرونا روی رگ های هم تأثیر می گذارد پس داشتن سابقه ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی فرد را بیش از پیش در معرض ابتلا به ویروس قرار می دهد.

ابتلا به دیابت سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود اما اگر این بیماری تحت کنترل باشند، خطر ابتلا به بیماری کووید 19 را بیشتر نمی کند.

افراد مبتلا به فشار خون ، مشکلات قلبی و عروق، چاقی و دیابت، افراد سیگاری، افراد در معرض آلودگی هوا بیشتر مبتلا به کووید 19 می شوند.

آیا عوارض ویروس کرونا تا پایان عمر باقی می ماند؟

عملکرد ویروس کرونا با انواع ذات الریه متفاوت است و آسیب های ریوی آن نیز شدید باشد. همچنین گستره عفونتی که کرونا تولید می کند خیلی بیشتر از ذات الریه های معمول است. اما آیا بعد از بهبودی ریه افراد مبتلا به ویروس کرونا دچار اختلال می شود؟

نتایج سی تی اسکن بعضی بیماران مبتلا به کرونا نشان می دهدکه ترشحاتی در ریه آن ها وجود دارد که باقی مانده های دوران عفونت ریه هستند. با وجود این عفونت ها عبور هوا دچار اختلال می شود وکوچک ترین تحریکی حتی گردوغبار اندک می تواند سرفه های مکرر را به بار بیاورد و همچنین فرد با انجام فعالیت های سرعتی مانند پیاده روی سریع، دچار نفس تنگی شود. ظرفیت ریه افراد بهبود یافته کمتر از زمان سلامتشان است و در بعضی از موارد 20 تا 30 درصد ریه مبتلایان عملکرد مفیدی دارد.

در مبتلایان به این بیماری که دچار عفونت ریه ناشی از این بیماری می شوند اگرعفونت به مراکز تبادل هوا در ریه برسد، مواد ملتهب کننده به کیسه های هوا در قسمت پایین ریه سرازیر می شوند و پنومونی (یا عفونت هر دو ریه) رخ داده و ریه نمی تواند به جذب اکسیژن کافی و دفع دی اکسید کربن بپردازد و این علت اصلی مرگ و میر ناشی از کرونا و یا آسیب های جدی به ریه است.