به گزارش پایگاه خبری نشان :

به نقل از باشگاه روزنامه‌نگاران ایران؛ شاهرخ صالحی کرهرودی، روزنامه‌نگار درباره این تیتر و مطلبش نوشت: 

در ماجرای گرانی اخیار خیار و گرانی‌های سابق گوجه چند نکته قابل توجه است:

١. در گذشته‌ها به دلیل محدودیت‌های کشاورزی معمولا در آذرماه و دی‌ماه محصول گوجه و خیار در بازار نبود و مردم هم این را پذیرفته‌اند اما با توسعه گلخانه‌ها و بهبود فرآیندهای کشاورزی آیا بازهم باید انتظار داشت که مردم مثل 50 سال قبل توقع داشته باشند؟

٢. گوجه و خیار به بخشی از نیاز ابتدایی و روزمره مردم تبدیل شدهاست؛ شاید موز نیاز همه روزه نباشد اما حتما گوجه و خیار و سیب‌زمینی و پیاز ساده‌ترین نیاز مردم است و سوال اینجاست که اگر دولت نتواند ساده‌ترین مسائل مثل گوجه و خیار را هم مدیریت کند؛ پس بود و نبودش چه فرقی دارد؟

٣. وزارت جهادکشاورزی یکی از وظایف ذاتی‌اش مدیریت تولید در کشور است؛ اما چه شده در فصل‌هایی کشاورزان حتی توجیهی برای چیدن محصولاتشان ندارند و در فصل‌هایی محصولی آنقدر نایاب می‌شود که قیمتش به فلک می‌رسد!

٤. تیتر همدلی عالی بود؛ چون مسئله امروز کشور اتفاقا همین گوجه و خیار است. اگر همین امور ساده درست مدیریت شود حتما خیلی از امور درست میشود.

سردبیر روزنامه اعتماد هم به این تیتر واکنش نشان داد و نوشت:

من هیچوقت از مطبوعات انتقاد نکرده ام ولی این را که دیدم دریغم آمد نپرسم که آقای سردبیر اگر قصد طنز نویسی نداشته،تیتری مهم تر از گوجه و خیار در کشور پیدا نکرده؟ گرچه گوجه و خیار در جای خودش مهم است، ولی نه اینجا و تیتر اول.

EAFbZNRWJYaF