درود خدمت همه عزیزان ،می خواهم از این راه صحبتی با هواداران واقعی فوتبال در ایران عزیز داشته باشم.همه فوتبالیها میدانند که بنده هیچ تمایلی به کار در این فضای فوتبال نداشتم و در طول این سالها پیشنهادات بسیاری از جمله در بخش مربیگری و مدیریتی را نپذیرفته بودم.شاید تنها کسی که میتوانست مرا به این عرصه بکشاند،علی کریمی بود چون به صداقت و سلامتش اعتقاد دارم و قسم به رفاقتی که از زمان این عکس و بیش از دو دهه از آن میگذرد،برای کمک به رفیق قدیمی و عزیزم، اینبار در این راه دستش را فشردم و تنها به دو دلیل که برایم بسیار اهمیت داشت:
١)در آینده بهانه ای نباشد که فوتبالیها نیامدند(با علم به اینکه میدانستیم چه اتفاقی می افتد و از اعتبار خود گذشتیم
٢)کمک به استعدادهایی که میبینم این فساد و دلالی چه بلایی به سرشان آورده.در اینجا بازهم از شجاعت علی تشکر میکنم و اعتقاد دارم که میشود کارهای اساسی و درستی برای فوتبال این مملکت انجام داد.ما به راه خود ادامه میدهیم ،زیرا چشم بسیاری از استعدادهای محروم به ماست.
تشکر ویژه از وحید هاشمیان عزیز به خاطر حمایتها ش و خوشحالم که این آدم حسابی رو حداقل در تیم ملی داریمعلی جان از همه چیز مهمتر رفاقت ماست که از گذشته نیز محکمتر شده.با آرزوی روزهای خوب برای ایران و فوتبال ایران. رفقای واقعی رو در شرایط سخت و تاریخی بشناسید و هر کسی رو رفیق صدا نزنید
دیدگاه شما