شامگاه سه‌شنبه نهم مارس، ۱۹ حوت/اسفند برنامه‌ای با نام «یک شب با بودا» و با حضور صدها نفر در دره بامیان و و در محلی که هزاران سال میزبان دو مجسمه بودا بود، برگزار شد.
مجسمه بودا، معروف به سالسال، در زمان وجود ۵۵ متر ارتفاع داشت.
زهرا حسینی، یکی از برگزارکنندگان این برنامه به خبرگزاری فرانسه گفت: «نمی‌خواهیم مردم جنایتی که در اینجا روی داد را فراموش کنند.»
گروه طالبان در مارس سال ۲۰۰۱، تنها چند ماه پیش از حملات یازده سپتامبر و حمله نظامی ایالات متحده و همپیمانان به افغانستان، مجسمه‌های بودا را به نشانه مبارزه با الحاد و بت‌پرستی در بامیان منفجر کردند.
زهرا حسینی می‌گوید: «ما همچنین می‌خواهیم نگرانیمان را نسبت به آینده ابراز کنیم. ما نگرانیم که اگر قرار است تاریخ تکرار شود و آثار باستانی به دست افراطگرایان بیفتد، همین بلا سر دیگر بناهای تاریخی بیاید.»
بیست سال بعد از این واقعه و در حالیکه حفاظت از آثار تاریخی یکی از وظایف دولت‌ها به شمار می‌رود و حتی تخریب چنین بناهایی در زمان جنگ ممنوع است، محافظه‌کاران امارت اسلامی افغانستان، بی‌نیاز از پاسخ کیفری، بیش از همیشه به قدرت نزدیک شده اند.
رویای ناتمام بادبادک‌باز کابل
کلثوم زهرا، شهروند/باشنده ۳۳ ساله اهل بامیان که در برنامه شرکت کرده می‌گوید: «این مجسمه‌ها گنجینه‌های غنی و از دست رفته ما را یادآوری می‌کنند.»
دره بامیان، با مناظر بکر و خیره کننده، یکی از مقاصد بالقوه گردشگری در افغانستان به شمار می‌رود که با وجود ناآرامی‌های بی‌پایان، هرگز آنگونه که باید و شاید انکشاف/گسترش نیافته است.
دیدگاه شما