به گزارش پایگاه خبری کاوش، یکی از مسایلی که امروز گریبان‌گیر کشور ایران است، حضور اشخاص در مناصب و جایگاه‌هایی است که نه تحصیلاتی در پیوند با آن حوزه کاری دارند و نه از پیش تجربه‌ای برای تصدی چنین مشاغلی به دست آورده‌اند، بدتر اینکه چنین مواردی با شمار بالا در پست‌ها و جایگاه‌های حساس کشور رخ داده و موجب زیان‌های جبران‌ناپذیر و دنباله‌داری شده است.
کیش تنها نقطه بدون موتور برقی در دنیا
یکی از نمونه‌های جالبی که می‌توان در این زمینه به آن اشاره کرد دوره مدیریت «علی‌اصغر مونسان»، رییس پیشین سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در کیش است که هم اکنون در آستانه رسیدن به مقام وزارت در همین سازمان است.
این مورد که از قضا بی ارتباط به گردشگری نیز نیست، داستان طول و دراز موتورهای برقی در این جزیره است که دردسرهای آن تا امروز و پس از رفتن مونسان از کیش نیز ادامه دارد.
ماجرا از این قرار بود که پس از ممنوع شدن بکارگیری موتورهای بنزینی در جزیره کیش در سال 1383به دلایل زیست‌محیطی، آلودگی صوتی، مخاطرات جانی و ...، ساکنان جزیره کیش رو به استفاده از موتورهای برقی آورند که بدون صدا و آلودگی و همراه با سرعت پایین‌تر، اما ایمنی بالاتر، می‌توانستند جایگزین بسیار مناسب و کاربردی برای موتور بنزینی باشند.
این موتورهای کوچک و آرام حتی برای گردشگران نیز جذاب شدند و دیری نپایید که در سرار جزیره استفاده از آنان معمول شد. البته این کار یکی از موارد عادی در سراسر دنیا بود که کشورهای بسیاری آن را تجربه کرده بودند.
همه چیز در این مورد عادی بود تا اینکه در سال 93 و در یک اقدام ناگهانی ورود موتورهای برقی جدید به کیش ممنوع شد و عمر مفید موتورهای موجود نیز 5 سال تعیین شد تا به تدریج و در یک بازه 5 ساله ریشه موتورهای برقی در کیش بخشکد و این جزیره به تنها نقطه‌ای در دنیا بدل شود که تردد موتورهای برقی در آن ممنوع است.
پاک کننده صورت مساله‌ها
هرچند مسئولان جزیره کیش دلایلی را همچون خطرات جانی و تصادفات برای ممنوعیت این موتورها عنوان کردند، اما از نظر شهروندانی که زیان دیده و گردشگرانی که لذت گردش را از کف داده بودند هیچ یک از این دلایل منطقی نبود.
در واقع مردم معترض بودند که هرچند شمار تلفات و تصادفات با موتور برقی به هیچ روی نسبت به دیگر نقاط و دیگر موارد خطرساز در کیش بالاتر نیست، اما اگر هم اینگونه باشد باید برای آن راه حلی یافت نه اینکه ورود موتور را ممنوع کرد. از سوی دیگر بسیاری از مردم بر این مساله تاکید داشتند که کسی خبر ممنوعیت موتور برقی در جزیره را به آنها نداده است و تنها فروشندگان از این موضوع آگاه بوده‌اند که آنها نیز عمومی کردن این موضوع پرهیز کرده‌اند و زیان آن را امروز باید مردم پرداخت کنند.
در این میان هیچگاه مشخص نشد که این ممنوعیت واقعا به چه دلیل رخ داده و به اعتراض شهروندان نیز پاسخ گفته نشد، اما این جنجال بزرگ نشان داد که حتی اگر دلیل موجهی نیز برای این ممنوعیت وجود داشته باشد، مهندس مونسان در پاک کردن شتابان و بی درنگ صورت مساله استاد است.
زیرا حتی در صورت وجود اشکال نیز باید برای راه حلی پیدا کرد، نه اینکه مشکل را به کلی نادیده گرفت و یکی از علایق گردشگران را در جزیره کیش نابود کرد، کاری در هیچ نقطه جهان سابقه نداشته و ندارد.
افزون بر این امروز با نگاهی به مشکلات مردم جزیره کیش که پس از پنج سال هنوز با آنها درگیر هستند، در حالی که حتی دلیل چنین تصمیمی را نیز نمی‌دانند، می‌توان به پیامدهای فاجعه‌بار و دنباله درای که یک تصمیم ساده می‌تواند برای مدت‌های طولانی در پی داشته باشد آگاه شد. اگر دیگر رویکردهای مونسان با مسایل گردشگری نیز مانند همین مورد باشد، باید به صورت جدی در مورد سرنوشت وزیر آینده میراث فرهنگی تجدید نظر کرد.
دیدگاه شما