آهنگ یا موسیقی بدون شک یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای هنری و خلاقانه بشر است. از هزاران سال پیش تاکنون هرگاه انسانی در گوشه و کار جهان هستی، در دنیای احساسات خویش غرق شده است، هرگاه غم، شادی، حسرت، امید، عشق، نفرت و دیگر عواطف و احساسات بشری بر او چیره گشته است، به دامن آهنگ پناه برده است. حال این موسیقی شکل ساده ضرباهنگ دست بر روی یک تکه چوب یا سنگ باشد، یا هارمونی عظیم ده ها ساز پیشرفته موسیقی در یک ارکستر سمفونی.
نمی توان کسی را بر روی این کره خاکی یافت که از شنیدن آهنگ لذت نبرد و آن را دوست نداشته باشد. عارف و عامی، دانشمند و بی سواد، زن و مرد، بزرگ و کوچک، شهری و روستایی تفاوتی ندارد. علاقه به آهنگ چیزی نیست که تنها مختص یک گروه یا قشر از مردم باشد.
امروزه هم موسیقی و شنیدن آهنگ برای اکثر قریب به اتفاق مردم، در همه جای جهان، به ویژه ایران خودمان، از ساده ترین و دلچسب ترین سرگرمی ها است؛ اما همان طور که می دانیم، مردم عزیز کشور ما، مردمانی متدین و معتقد به دین مبین اسلام هستند. اعتقاد و علاقه تعداد کثیری از مردم ما به دین اسلام و آموزه های آن به حدی است که همواره تلاش می کنند با شئونات و قواعد شریعت اسلام زندگی کنند.
از این رو احکام اسلامی و دستورات آن مبتی بر حرام بودن یا نبودن یک عمل برای ایشان مهم و تأثیرگذار تلقی می شود. در باور عموم، در دین اسلام گزاره ای هست مبنی بر این که شنیدن موسیقی به طور خاص و تولید و مصرف موزیک و خرید و فروش ادوات آهنگ به طور عام، حرام است.
بیشتر بخوانید: دانلود مداحی و نوحه جدید و قدیمی
بر مبنای این حکم کلی، بسیاری از دین دارانِ دوست دارِ موسیقی، بر سر یک دوراهی شنیدن یا نشنیدن آن قرار می گیرند. شنیدن موزیک و سرپیچی از دستورات الهی یا نشنیدن اهنگ و محروم کردن خود از یک لذت روحی و ذهنی بزرگ. در ادامه تلاش می کنیم درباره حکم حرمت موسیقی و نظر علمای شیعی در این باره، به اجمال سخن بگوییم.
اما آهنگ های مذهبی بسیار زیادی در چند سال اخیر ساخته شده است که طرفداران بسیار زیادی دارند، مانند سامی یوسف که در این زمینه توانسته آهنگ های خوبی را منتشر کند. اگر علاقه مند به دنبال کردن سامی یوسف دارید میتوانید به پیج اینستاگرام آن مراجعه کنید:
/https://www.instagram.com/samiyusuf
نظر قرآن درباره شنیدن آهنگ
تکیه گاه و منبع بزرگ آموزه های اسلامی، در درجه اول قرآن است. در هیچ جای قرآن واژه آهنگ یا موزیک یا واژگان معادل آن به کار نرفته است؛ اما در چند آیه از واژه «غنا» استفاده شده که بسیاری از مفسران و علمای دین از آن مفهوم موسیقی را برداشت کرده اند و از آن جا که قرآن مسلمانان را از اشتغال به غنا نهی کرده است، بحث بر سر مصادیق غنا و گفت و گو درباره موسیقی به عنوان یکی از شاخه های غنایی بالا گرفت تا آنجا که برخی از علما، حکم حرمت موسیقی را از این چند آیه استخراج نموده اند.
موسیقی در دنیای معاصر
در دوران معاصر بحث بر سر حرام بودن یا نبودن موزیک با جدیت بیشتری دنبال شد. در این میان علمای دین اسلام و به طور خاص بزرگان شیعه، تلاش کردند تا تفسیر جدیدی از حرمت آهنگ ارائه دهند. دکتر محمد بهشتی از مهم‌ترین کسانی است که بحث های جالب توجهی دربارۀ موسیقی داشته است. دکتر بهشتی که مدتی در مرکز اسلامی هامبورگ به فعالیت های فرهنگی مشغول بود و به این ترتیب با جامعۀ مدرن غربی آشنایی داشت، در طی مقاله ای که پیش از انقلاب منتشر نمود، تلاش کرد توضیح دهد که همه انواع موسیقی از دیدگاه اسلام، «غنا» و بنا بر این تعریف حرام تلقی نمی شود. بنا بر سخنان دکتر بهشتی، موسیقی انواع مختلفی دارد و هر آوازه خوانی و نوازندگی را نمی توان حرام تلقی کرد. آن موسیقی ای از دیدگاه اسلام حرام تلقی می شود که شنوندگان را به گناه بکشاند، آن ها را از مسیر خودداری و عفاف دور کند.
دیدگاه مراجع و علمای شیعه درباره آهنگ
دیگر علمای شیعه نیز بنا بر بار معنایی کلمۀ «غنا» و نیز برداشت های گوناگونی که از این کلمه می توان داشت و نیز با توجه به گرایش ذاتی انسان به شنیدن موزیک، تلاش کردند برای انواع آهنگ مرزهای و حدود مشخصی را معین کنند. به طور کلی می توان گفت که مراجع تقلید نیز مانند دکتر بهشتی معتقدند اگر شنیدن موسیقی موجب غفلت از یاد خدا و گرفتار شدن در دامان گناه نشوند، حرام نیست و مانعی ندارد. نظر چند تن از مراجع بزرگ شیعه را در سطور زیر می بینیم:
آیت الله فاضل لنکرانی: «موسیقی اگر مطرب و مهیج و مناسب مجالس لهو و لعب باشد، حرام است و در غیر این صورت مانعی ندارد.»
آیت الله مکارم شیرازی: «کلیه صداها و آهنگ ها که مناسب لهو و فساد است حرام و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرف عام خواهد بود.»
آیت الله خامنه ای: «هرگونه نوازندگی مطرب لهوی که متناسب با مجالس عیش و نوش باشد، حرام است.»
دیگر علمای شیعی نیز کم و بیش نظراتی مشابه نظرات فوق دارند.
دلایل حرام بودن موزیک مطرب از دیدگاه روحانیون اسلامی
اما حتی با تعیین مرز موسیقی حرام و حلال، باز هم این سؤال مطرح می شود که چرا موسیقی ای که به اصطلاح مطرب و مهیج هست نیز حرام تلقی می شود. به طور کلی دلایلی که این روحانیون و علمای دینی درباره حکم حرام بودن موسیقی به اصطلاح مطرب و مهیج ارائه می دهند، به قرار زیر است:
- این نوع موسیقی ممکن است شنونده را به سمت غفلت از یاد خدا ببرد و شرایط ارتکاب گناه را برای او فراهم آورد. این گناه می تواند از نوع گناهان جنسی، فساد و فحشا، کارهای غیر اخلاقی و کارهایی مغایر دستورات دینی باشد که همه این موارد از مصادیق غنا هستند.
- موسیقی مطرب مختص مجالس خاص و محافلی است که شرکت در آن‌ها برای یک مسلمان زیبنده نیست.
- موسیقی به طور کلی موجب از خود بی خود شدن انسان می شود و او را از مسیر تعقل دور نگه می دارد. از دید اسلام، هرچه انسان را به انجام امور غیر عقلانی وا دارد ناپسند شمرده می شود.
در این نوشتار تلاش کردیم تا به طور بسیار خلاصه درباره حرام بودن موسیقی در دین اسلام صحبت کنیم. هرچند بحث های تفصیلی و پرسش و پاسخ میان مدافعان انواع موسیقی و روحانیون مسلمان شیعی بسیار دراز دامن است. نکته قابل تامل در این است که معیار عامه مردم برای غنا بودن یا نبودن یک آهنگ و به تبع آن حرام یا حلال بودن آن، از زمانی به زمان دیگر و از موقعیتی به موقعیت دیگر متفاوت است. به این ترتیب بسیاری از مردم در برهه های مختلف زمانی برداشت متفاوتی از فتوای علما دارند.
جدیدترین آهنگ ها را از کدام سایت دانلود کنیم ؟
یکی از بروز ترین سایت های دانلود آهنگ در ایران وبسایت (isongs.ir) می‌باشد که در این سایت می توانید به اقدام به دانلود اهنگ های ایرانی یا موزیک های معروف خواننده های ایرانی جدید، پاپ، شاد، غمگین، فول آرشیو و قدیمی را ببینید و دانلود کنید.
دیدگاه شما