متن این یادداشت به شرح زیر است:
احترام به پیشکسوتان از دیرباز یکی از
مهمترین وظایف ورزشکاران جوان بوده اما چندی است که برخی از عوامل باعث شده اند که احترام بزرگان زیر سوال برود وقتی به بازی فوتبال استقلال مقابل گل گهر سیرجان و صنعت نفت آبادان مینگریم یاد بازی پرسپولیس و استقلال در سال 1379 میفتم که آن حرکات غیر ورزشی آن بازیکن در مقابل علی پروین که از زور شو بی حد و حصر حتی وی غش کرد . بنظرم فرهاد مجیدی زمانی موفق و قهرمان است که به همه پیشکسوتان احترام بگذارد و در مقابل امیر قلعه نویی که از پرافتخارترین مربی ها محسوب میشود نباید آنچنین کنند و یا در مقابل مربی با اخلاق جناب منصوریان این حرکات واقعا تلخ و در مقابل دیدگان هواداران قضاوت میشود . تمامی جشن و لذت ها زمانی است که پهلوان باشیم تا قهرمان . البته انتظاری نباید داشت چرا که مدیرعامل محترم تیم با بی ادبی بجای پهلوان پروری اقدام به کندن کاور قرمز رنگ میکروفن آن خبرنگار محترم می شود . ما باید اخلاق محور باشیم سرمایه های ما قلعه نویی ها و منصوریان ها و پروین ها و کلانی ها و دیگر پیشکسوتان هستند. نباید جایگاه قبل خودمان را فراموش کنیم. این عزیزان برای ما شکوه و عظت داشتند و خاطرات خوبی را برای ما به ارمغان آوردند . پس قهرمانی زمانی ارزش دارد که پهلوان باشیم و در میدان پهلوانانه بجنگیم و مثل پوریای ولی ، آقا تختی و طالقانی ها خاک باشیم نه خود را قله ببینیم ، آخر و عاقبت بی احترامی شکست است .
دکتر حمیدرضا زیدوند حقوقدان ورزشی
دیدگاه شما