قریب 16 ماه تا انتخابات مجلس آینده زمان داریم، طبعا جناح‌ها و گروه‌ها از هم‌اکنون به رصد اوضاع و تحولات عرصه سیاسی کشور و حتی رویدادها و اتفاقات حوزه‌های انتخابیه مختلف می‌پردازند، به این امید که بهترین فهرست را برای رقابت 1402 تدوین کنند.
هم اکنون اصلاح طلبان و اصولگرایان از دو زاویه مختلف به انتخابات آتی می نگرند. اصلاح طلبان بر این باورند که اگر سیر تحولات به همین شکل جلو رود، آثار و نتایج عملکرد دولت رئیسی بیش از پیش جامعه را به تأمل وامی‌دارد و از آنجاکه پیش بینی هم نمی شود که مجلس یازدهم مقابل ناکارآمدی های دولت سیزدهم بیاستد یا با استفاده از ابزار نظارتی در مقام اصلاح ضعف برآید، جامعه در سال آینده دوباره به لیست جریان اصلاحات رجوع خواهد کرد.
در واقع بزرگان اصلاحات روند تغییر ذائقه سیاسی جامعه را کاملا به نفع جناح خود تحلیل و تفسیر می کنند، از این رو می گویند «تنها راه حل مشکلات کشور اصلاحات است.» البته این موضعی نیست که آنها بخواهند پنهانی و فقط در جلسات حزبی و خصوصی بیان کنند. حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی اخیرا گفت «دیدیم فرق می کند روحانی رئیس جمهور باشد یا رئیسی، همه شئونات زندگی مردم تحت تأثیر قرار گرفته است.» خلاصه کلام آن است که برخلاف انتخابات سال 98، اصلاح طلبان از هم اکنون خود را در موقعیت جناح پیروز می بینند و هرچه زمان می گذرد بیشتر تحقق این رویا را لمس می کنند.
اما اصولگرایان نگاه دیگری دارند، آنها معتقدند «جامعه شاید از دولت رئیسی دور شود اما این به معنای فاصله گیری از گفتمان اصولگرایی نیست، به این معنا که اگر اصولگرایان زبان به انتقاد از دولت سیزدهم بگشایند، می توانند در انتخابات 1402 ورق را به نفع خود برگردانند و همچون دوره یازدهم اکثریت کرسی ها را در اختیار گیرند.
حال باید منتظر ماند و دید در مقام واقعیت، کدام دیدگاه به واقعیت نزدیک تر است.
دیدگاه شما